Er is de afgelopen week van alles gebeurd maar het belangrijkste is dat het weer is omgeslagen: het is nu echt zomer!

Als we in Opotiki vertrekken is daar nog weinig van te merken. Na een nacht van bijna niet slapen door de regen en wind vertrekken we met een loodgrijze lucht. Het is nog net droog. Dat duurt precies een half uur en dan kunnen de regenjassen weer aan. De route is erg mooi. We fietsen eerst een stuk vlak door een agrarisch gebied. Dan volgt een klim van 700 meter door een gorge. Mooi bos, leuke rivier en men zegt ook mooie uitzichten. Daar zien we door het grijze weer helaas niets van. Tegen koffietijd komen we zowaar een overdekte picknicktafel tegen. Erg welkom!

Na 75 km komen we aan in Matawai. Er is hier geen camping maar wel een hotel zo hebben we gelezen. Wat blijkt, er is wel een kleine camping en het hotel is op zondag gesloten. Des te beter. Het is inmiddels droog geworden en we zien zelfs nog blauwe lucht. Verder is er helemaal niets te beleven in het kleine dorpje midden in de bergen. Gelukkig hebben we gisteren al een maaltijd ingeslagen.

Op naar de zon

Een makkelijke dag naar Gisborne. Veel afdalen en we zijn dan ook al voor de lunch op de camping. Die ligt pal aan het strand en als we aan komen rijden valt vooral het blauwe zeewater op. Het ziet er idyllisch uit en we besluiten dan ook meteen om hier een extra dag te blijven.

Kerstavond

Via een relatief makkelijke route komen we aan in Wairoa. Het is kerstavond en we vinden een gezellige camping. Er staan een aantal caravans op vaste plaatsen en die hebben allemaal heeeel veel verlichte kerstversieringen. Op een gegeven moment komt er zelfs een busje van het plaatselijke bejaardentehuis een rondje rijden. Leuk uitje voor de oudjes. Super kitsch maar toch ook wel weer gezellig.

Bergmeer

Eerste kerstdag vinden we een geschikte dag om naar het bergmeer Waikaremoana te fietsen. Het meer ligt zo'n 600 meter hoger en de camping 64 km verderop. We fietsen deels over een gravelweg. Het grind rolt soms onder onze banden weg wat een extra techniek vereist. Die leren we gaande weg. Laten we zeggen dat een asfaltweg beter, makkelijker en veiliger fietst. Je wordt er ook niet zo moe van. Met een gemiddelde snelheid van minder dan 11 km/uur komen we aan op de camping. Die ligt direct aan het meer. Ook hier blijven we weer een extra dag om een wandeling te maken naar een nog hoger gelegen meer en we fietsen naar een waterval.

Via dezelfde route fietsen we weer terug naar Wairoa waar we terug op de kerstcamping staan. Als het zo meteen donker wordt zullen alle kerstversieringen weer in vol ornaat zichtbaar zijn.

Fietsers

Op de camping zijn nog twee andere fietsers. Een Kiwi die zo'n beetje rondreist per fiets en hier en daar wat werkt. Er is ook nog een Fin die nog drie weken te gaan heeft van zijn reis van 6 maanden. Vandaag had hij pech met zijn banden en hij heeft moeten liften naar hier. Geen banden te krijgen hier. Wij kunnen hem helaas ook niet helpen, onze 26 inch banden zijn veel te klein voor zijn 29 inch wielen.

Ondanks wat kleinigheidjes hier en daar hebben we nog geen stukken gehad aan onze fietsen. Altijd fijn en hopen dat we dat zo kunnen houden.

Omgeving

De omgeving is prachtig. De goede wegen zijn rustig en verlaten. Soms toetert een automobilist om ons te ondersteunen. Vaak langs een rivier of de oceaan fietsend. Vele kleine heuveltjes en bergen rijgen zich aan elkaar vast. Alles is groen. In het oosten zijn veel outdoor mensen. Wandelen, fietsen, watersport. De mensen zijn hier relaxed en vriendelijk. Kinderen roepen onderweg " Merry Christmas".