Na de geweldig mooie vlucht met het vliegtuigje boven de gletsjers besluiten we om nog een dag in Lake Tekapo te blijven. Het is alweer een mooie plek aan een meer. Dan is het tijd om de Alps 2 Ocean cycle trail te starten. Het is een route van 300 km van, uiteraard, de Alpen naar de oceaan. We willen dit in vier dagen doen.

Dag 1 kennen we al gedeeltelijk van de heenweg vanaf Mt Cook. We fietsen heerlijk vlak langs een kanaal wat van lake Tekapo naar lake Pukaki loopt. Hiermee wordt steeds van meer tot meer stroom opgewekt. In Nieuw Zeeland komt bijna 80% van de benodigde stroom van waterkracht.

Het laatste deel van de route is een leuke trail door een vlak gebied. Het pad zelf is niet erg vlak en we worden dan ook flink door elkaar geschud. We komen regelmatig poortjes tegen waar we, met wat passen en meten, gelukkig vaak wel doorheen kunnen zonder de bagage van onze fietsen te moeten halen.

Dag twee staat in het teken van een klim, van 600 tot 900 meter. Op zich niet heel bijzonder maar dit keer is het een smal pad. Dat maakt het in ieder geval heel anders en veel avontuurlijker. Door een schakelfoutje val ik en is mijn voet gekneusd. Het is behoorlijk pijnlijk maar fietsen gaat nog best goed. Daardoor is het toch nog lastig om die berg op te komen maar uiteindelijk komen we boven. Na een afdaling over zo'n zelfde pad volgt er een heerlijke gravelweg waarbij we de wind en de helling mee hebben. De laatste 25 km leggen we bijna binnen een uur af. Dan zijn we weer terug op de camping in Omarama. Daar waren we een week geleden ook al, net na de Lindisspas.

Op dag drie fietsen we weer langs een aantal stuwmeren met powerstations. Om bij de eerste dam te komen moeten we een steil stukje op. In de beschrijving wordt gesuggereerd om te gaan lopen. Als we er eenmaal zijn blijkt het wel te doen. De helling is tegen de 14% maar daar draaien we tegenwoordig onze hand niet meer voor om. Dat kunnen onze getrainde spieren wel aan.

We komen al op tijd aan op de kleine camping in Kurow. Daar hebben we nog een heerlijke middag in de zon.

De laatste dag is vooral het tweede deel erg mooi. De trail voert ver van de verharde weg. We fietsen door landbouwgebied wat wordt afgewisseld met allerlei soorten rotsen. We zien rotsen die op olifanten lijken, verticale rotspartijen en zachte steen, een soort mergel. Alles bij elkaar is het steeds weer een heel mooi plaatje. Dit is echt genieten.

Uiteindelijk komen we aan in Oamaru waar we via een leuke route door het park en wat historische straatjes naar het eindpunt aan de haven worden geleid. Daar horen natuurlijk de benodigde foto's en een lekker ijsje bij.

Fietsen of niet?

De camping is ook aan de haven. Vanuit onze tent hebben we uitzicht op de bootjes die er liggen. We blijven hier in ieder geval twee dagen.

Het plan is om van hier uit met de bus naar Christchurch te gaan. Fietsen is niet echt een optie. Dat zou 110 km over de drukke highway 1 zijn en dat wordt door iedereen afgeraden. Dan willen we voor een paar dagen een auto huren om het deel noordelijk van Christchurch nog te verkennen.

Maar ... het bloed kruipt waar het niet gaan kan en fietsen is gewoon te leuk. We besluiten om met de bus nog iets verder naar het noorden te gaan, naar Kaikoura. Daar kunnen we walvissen en dolfijnen zien. Van daaruit is het via een route in de bergen nog drie dagen fietsen terug naar Christchurch. Dan hebben we nog net 1,5 dag over om in Christchurch nog wat zaken te regelen voordat we weer naar huis vliegen.

Vandaag, op onze tweede dag in Oamaru, hebben we dan eindelijk onze eerste geocaches gevonden. Het heeft bijna drie maanden geduurd voordat we daar aan toe gekomen zijn.

De bus

Morgen twee busritten voor de boeg. Onze fietsen mogen alleen mee als er plek is. Het schijnt nogal druk te zijn dus moeten we afwachten of dat ook allemaal gaat lukken. Op hoop van zegen.