We doen voor 6 dagen boodschappen. Afhankelijk van de wind kan het zo lang duren voordat we bij de boot in Porvenir aankomen die ons naar Punta Arenas zal brengen. Het past allemaal maar net in de fietstassen.

Alternatieve route
We vertrekken vroeg vanuit ons hostel in Rio Grande. Iedereen is nog in diepeslaap en ook voor het ontbijt is het nog te vroeg. Dan onze eigen broodvoorraadaanspreken. Het waait al wel maar nog niet heel hard. We willen via eenalternatieve route naar Porvenir en uiteindelijk Rio Grande fietsen. Daarvoormoeten we 15 km terug over de ruta 3. Er is ook een binnendoor weg van ripio.Daarvoor moeten we aan het begin en eind onze fietsen over een hek tillen. Alletassen eraf en hop erover. We komen precies uit bij de politiepost. Daar begintde ripio weg waarvan we niet zeker weten wat die ons gaat brengen. Een heel dunlijntje op de kaart en een via via verhaal dat een Belg pas geleden deze routeheeft genomen. We zullen zien. De weg is best goed en de wind is redelijk maarnog wel tegen in te fietsen. Het landschap bestaat uit één grote kale vlaktemet regelmatig een groep lama’s. Erg mooi om te zien, ik krijg er maar geengenoeg van. Soms zit de weg vol gaten en kuilen of bestaat hij uit alleenwasbord. Gelukkig duurt dat nooit lang. Voor de eerste koffiestop vinden we eenmooi schuurtje om uit de wind te zitten en voor de lunch een groepje bomen dieons luwte geeft. Het waait ondertussen behoorlijk. We willen graag vandaag de Argentijnsegrens halen en daar vragen of we kunnen kamperen. Daar aangekomen krijgen weeen heel recreatiegebouw toe gewezen. Compleet met werkend gasfornuis enmatrassen op de grond. We zijn helemaal happy.

Smokkelen
De volgende dag is het heerlijk weer, helemaal windstil. We vertrekken richtingChileense grens. Daar maken we ons een beetje zorgen over. Je mag naar Chiligeen verse spullen meenemen. Die hebben we nogal wat bij ons, we zijn nog weleen aantal dagen onderweg. We hebben groente, fruit, eieren, kaas en vlees. Wekregen een tip van een Oostenrijks koppel om de verboden spullen in een apartetas te doen en die buiten het gebouw ergens neer te zetten. Check van de tassendoen ze toch altijd binnen. We zijn benieuwd of dat gaat lukken. We zijn rond 7uur bij de grens en zien helemaal niemand. De slagboom is naar beneden maardaar fietsen we gewoon langs. We zijn blij dat we er voorbij zijn en geen checkhebben gehad. We hebben al onze lekkere verse spullen nog. Later horen we vaneen Italiaan dat dit misschien niet zo’n goed idee is, nu zijn we eigenlijkillegaal in Chili, kan nog wel een probleem worden als we het land weer uitwillen. Moeten we nog eens even over nadenken.

Nog meer fietsers
Het weer blijft prachtig en net als we even een kleine pauze hebben komt er eenfietser ons tegemoet. Het blijkt een Duitser te zijn. Hij is al een jaar en 10maanden onderweg en is bezig aan zijn laatste dagen richting Ushuaia. Wewisselen nog wat informatie uit en gaan weer verder.
Zo komen we bijna dagelijks wel één of meerdere fietsers tegen. De meesten zijnbezig aan het laatste deel van hun reis richting Ushuaia. Zoals we al wisten iseen reis van 3 maanden ook erg kort. De meesten zijn 1 – 2 jaar onderweg.

De wind
Aan het einde van de dag gaat het regenen. We zien een klein bosje en daarnaniets dan leegte voor ons. Het is nog redelijk vroeg maar omdat we niet wetenwat we verder nog tegen komen zoeken we een plekje in het bos. Een mooie grasondergrond en zelfs een stookplaats. Daar maken we die avond, als de regen weerover is, dankbaar gebruik van. We hebben een heerlijk warm vuurtje. We staanlekker uit de wind maar horen wel aan de bomen dat het nog steeds waait. Zo ookde volgende ochtend. Als we vertrekken hebben we pal de wind tegen en we moetenbehoorlijk trappen om tegen de wind in de komen. De snelheid gaat van 10, 9, 8en soms zelfs maar 6 km/uur. Onze troost is dat er na 35 km een afslag komt.Daarna zullen we in ieder geval deels de wind mee hebben. En dat is zo! Wat eenverademing. De eerste 25 km hebben we 3 uur over gedaan, nu doen we bijna 20 kmin een uur. Onderweg ligt er één hele grote kei waar we goed achter kunnenzitten voor een wind loze lunch. Die middag bezoeken we een parkje waar ze de koningspinguïnsweer hebben geïntroduceerd. Ze zijn hier voor het laatst uitgestorven en komennu alleen nog op Antarctica voor. Sinds enkele jaren hier dus ook weer.Prachtige beesten met die gele kleur. Dan nog 15 km te gaan naar het oudebusstation op de kruising, een begrip onder fietsers. De ripio weg bevat veellosse stenen in het laatste deel en dat fietst zwaar en is lastig om overeindte blijven. Op de valreep vinden we onderweg ook nog een geocache.

Oud busgebouw op de kruising
Na 80 km bereiken we het oude busgebouwtje. Een klein houten gebouwtje vanongeveer 4 bij 3 meter. Er staan een paar banken in en er ligt een matras. Fijnom uit de wind te zijn, die is ondertussen aangewakkerd tot stormkracht. Wekoken, zoals iedere dag, een heerlijke pasta maaltijd en hebben een rustigeavond. We slapen op het matras. Om 23.30 uur worden we gewekt door nog 2fietsers. Ze zijn in de avond gaan fietsen toen de wind was gaan liggen. Diekwam toch weer opzetten en hebben moeten opboksen tegen stormwind, uiteindelijkook nog in het donker. Ze waren superblij dat ze er in het hokje nog bijpasten. Eén van de twee mannen is de Italiaan die we in het hostel in RioGrande hebben ontmoet. Klein wereldje zo.

Op naar Porvenir
In de ochtend praten we wat over de wind. Die is nu nog rustig maar weverwachten dat die later vandaag wel weer op zal komen zetten. Er zou op 40 kmvan hier nog een soortgelijk bushokje zijn. We gaan gewoon fietsen en we zienwel. Porvenir ligt 95 km verderop. De wind valt de eerste paar uur wel mee, natwee uur hebben we al 25 km afgelegd en koffie zetten we in het bushokje op 40km. Helaas is het maar klein en heeft het kapotte ramen en geen deur. Geenoptie om te overnachten. Mijn benen voelen als pap en ik kom maar niet vooruit.Ik hoop dat we iets vinden om te overnachten want helemaal naar Porvenirfietsen vandaag zie ik eigenlijk niet zitten. Het heeft ook niet zoveel zin. Deboot naar Punta Arenas vertrekt vandaag om 14.00 uur, dat halen we niet. Morgenvertrekt die pas om 19.00 uur. Het landschap is weer heel weids met links dezee en rechts een glooiende kale vlakte met af en toe wat koeien of schapen.Altijd lopen er wel ergens wat lama’s. We zien, net als gisteren, weer eenmeertje met flamingo’s. Rond lunchtijd zien we wat visserhutjes aan de kust engaan een kijkje nemen. Helaas allemaal op slot. We kunnen wel lekker uit dewind zitten.

Slapen op een estancia
We gaan weer verder en zien na een half uurtje een estancia heel dicht bij deweg. Vaak staan de estancia’s met naam aangegeven en liggen ze een aantalkilometers vanaf de weg. Deze niet. We besluiten om erheen te gaan en te vragenof we mogen kamperen. De man vraagt direct of we in een huis willen. We zeggennog beleefd dat we alleen een plaats voor de tent willen. Als hij het nogmaalszegt willen we natuurlijk graag een kijkje nemen. Het blijkt een leegstaandhuis te zijn, waarschijnlijk bedoeld voor arbeiders op de estancia. Het is eencompleet huis met keuken, badkamer, woonkamer en slaapkamer met stapelbedden enmatrassen. Er is een kachel in de woonkamer en voldoende droog stookhout. Wateen cadeau! Dit is echt lekker om even bij te komen. Het uitzicht vanuit dewoonkamer is adembenemend; landerijen op de voorgrond, dan de zee en daarachternog de bergen van de overkant. We maken de kachel aan en zitten heerlijk warm.We lezen wat en zoeken alvast wat foto’s en filmpjes uit.
We hebben thuis ansichtkaarten laten maken die we achter kunnen laten alsbedankje. Dat doen we hier natuurlijk ook. De vrouw des huizes komt nog naarbuiten als we vertrekken en we bedanken haar uitgebreid.

Het laatste stukje naar Porvenir
Het waait behoorlijk en we moeten behoorlijk tegen de wind opboksen. Weverwachten dat het laatste stuk nog zo’n 35 km zal zijn, dat blijken er later40 te zijn. De lucht is dreigend, wat mooie plaatjes met een regenboogoplevert. We doen een paar keer onze regenspullen aan en uit. Op een gegevenmoment stopt er een auto een paar honderd meter voor ons. Er stapt iemand uitdie ons twee blikjes cola geeft. Super leuk en lekker. De chauffeur stapt ook uitom te vragen of we er blij mee zijn. Nou, echt wel! We drinken er meteen éénop. We komen in totaal 7 fietsers tegen die vanaf de boot op weg zijn naar hetzuiden, naar Ushuaia. We geven nog wat tips mee voor het vervolg en ze hebbenook nog wat tips voor ons. Als we Porvenir bereiken is daar meteen eenbenzinepomp. We tanken onze brandstoffles vol en willen met een briefje van20.000 peso betalen. Dat blijkt te groot geld te zijn (28 euro is te veel geldbij een tankstation!). Een Chileen die ook wil tanken zegt meteen toe om onzebenzine te betalen. Super aardig.
We zijn rond 14 uur in Porvenir en de boot naar Punta Arenas vertrekt om 19uur. We doen wat inkopen in een supermarktje en doden de rest van de tijd ineen cafeetje vlak bij de ferry. We boeken voor de zekerheid een hostel, waar wedoodmoe om 22.00 uur aankomen.
Tijd voor een rustdag, voor onze benen, de was en nieuwe inkopen.