Onze missie is volbracht. Met bijna 3000 fietskilometers in de benen komen we op vrijdag 7 april 2017 aan in Bariloche. We hadden vooraf niet kunnen denken dat we echt alles fietsend af zouden leggen. Dat is uiteindelijk wel gelukt.

Het leven na de Carretera Austral
Puerto Montt valt ons erg tegen. Het is een saaie industriestad waar weinig leven in zit. Na een rustdag vertrekken dus ook weer. We gaan richting het noorden waar zeven mooie meren liggen. We hebben geen tijd om ze alle zeven te zien maar een aantal in ieder geval wel. We fietsen 45 km en komen aan in Puerto Varas. Een mooi dorpje aan het eerste meer, LLanquihue. Erg toeristisch maar omdat het na seizoen is, is het helemaal niet druk en vooral erg leuk. We vinden een leuk hostel waar we onze tent in de tuin opzetten. We vinden in het dorp zowaar een echt terras waar we een deel van de middag heerlijk in het zonnetje doorbrengen.
De levensstandaard is in deze omgeving hoger dan op eerdere plekken. De huizen zijn mooier en beter en ze hebben vaak ook een tuin. Het hele dorp heeft verharde wegen en de auto’s zijn ook groter en mooier. Op de Carretera Austral reden er bijna alleen maar pick-ups, die zie je hier een stuk minder. Ook hier blijven we nog een extra dag. We hebben besloten om het in dit deel rustig aan te doen en als het ergens leuk is een extra dag te blijven. Zonder omwegen is het niet ver meer naar Bariloche.
Het meer is erg mooi en we fietsen er dan ook voor 2/3 omheen. Dit gebied staat bekend om de vele vulkanen. We kunnen er vanaf het meer drie zien. De bekendste is de vulkaan Osorno, waar we al fietsend steeds dichterbij komen. Een mooi gezicht met de top nog vol met sneeuw. Hij is regelmatig in de wolken maar op een dag, als we er nog dicht bij zijn, zien we de vulkaan helemaal zonder wolken. Dat is best bijzonder en levert mooie plaatjes op. We overnachten nu vaak in een cabana, een soort vakantie bungalow. De campings zijn vaak gesloten en als ze open zijn dan is er helemaal niemand. Voor een cabana kunnen we behoorlijk afdingen en dan zijn ze redelijk betaalbaar. Het is altijd makkelijk om als fietser te zeggen dat we niet veel geld hebben, dat werkt vaak wel om de prijs naar beneden te krijgen.

Lago Puyehue
Als we het meer al een heel eind rond zijn besluiten we om een dag eerder richting het volgende meer te fietsen, lago Puyehue. Er komt wat regenachtig weer aan en we hebben geen zin om in de regen te fietsen. We vinden in het dorpje Entre Lagos een super leuke cabana. We hebben een eigen tuin, rechtstreeks toegang tot het meer en binnen is het gezellig met een mooie houtkachel. Hier gaan we het wel een paar dagen volhouden. 3 april is Vincent jarig en we willen hier blijven tot na zijn verjaardag, dat is in totaal 3 nachten. We vermaken ons prima met het verkennen van het dorp en lekker relaxen in ons huis. Natuurlijk bakken we ook weer een paar broden. We gaan uit eten en kopen gebak ter ere van de verjaardag van Vincent.

Toch weer fietsen
En dan is het toch weer tijd om te fietsen. De voorspelling is dat het een regenachtige week gaat worden en we proberen alles zo goed mogelijk tussen de buien door te plannen. We gaan nu richting Argentinië. Om daar te komen moeten we een hoge pas over en er zijn onderweg weinig overnachtingsmogelijkheden. Daarom fietsen we de eerste dag maar 45 km. We overnachten in een cabana in het Nationaal Park Puyehue.

Terug naar Argentinië
Vandaag is de dag dat we weer terug gaan naar Argentinië. De totale afstand naar het volgende dorp is 70 km. Dat is op zich niet ver maar er ligt nog wel een hoge pas tussen ons en het dorp. Natuurlijk ligt de landsgrens precies op de top. Na een paar km fietsen komen we al bij de Chileense douane. Na wat formuliertjes en de juiste stempels in ons paspoort zijn we hier verrassend snel doorheen. We kunnen verder naar de top. Het is in totaal een klim met een lengte van 28 km en we stijgen tot 1321 m. Het hoogste punt van onze hele reis. Hoe hoger we komen hoe kouder het wordt. Natuurlijk waait het op de top en we doen al onze regen- en windkleding aan om ons te weren tegen een koude afdaling. En koud is het! Een mooie weg en ruige bergen maar dus ook erg koud. Na ongeveer 20 km komen we aan bij de Argentijnse douane. Ook daar gaat alles redelijk vlot, ondanks de vele stempels die we nodig hebben. Als we aan komen fietsen moeten we stoppen voor een slagboom. Een mannetje noteert op een formuliertje dat we twee fietsen bij ons hebben en zet er een stempel op, we krijgen het mee. Dan naar de douane, we hebben snel een stempel in onze paspoorten. Dan nog wel even in de rij voor nog een stempel op het formuliertje dat we twee fietsen bij ons hebben. We hebben geluk; we krijgen geen bagage controle op verse etenswaren. We hebben niets bij ons wat verboden is maar het kost toch altijd weer tijd. Na een half uurtje zijn we ook hier weer vertrokken. De laatste hobbel is weer een slagboom waar nog een mannetje zit waar we het formuliertje, waar op staat dat we twee fietsen bij ons hebben, weer inleveren. Ach, zo zijn er toch zeker weer 5 mensen aan het werk …
De laatste 25 km zijn nog best zwaar na die lange klim. Als we wat dichter bij ons eindpunt voor vandaag komen, komen we weer op ruta 40 terecht, de doorgaande weg van noord naar zuid in Argentinië. Het is dan ook een stuk drukker. Gelukkig is dat maar 10 km. Vermoeid komen we aan in Villa la Angostura. We nemen onze intrek in de jeugdherberg, vinden we wel bij ons passen ????
Ook hier kijken we naar de weersverwachting. Morgen de hele dag regen, vrijdag misschien wat droger. Dan gaan we dus morgen zeker niet fietsen. Dat blijkt een goede keuze, het regent echt de hele dag pijpenstelen. Er zijn hier drie fietsers die uiteindelijk toch gaan fietsen omdat ze zaterdag hun terugvlucht hebben. Wij zijn blij dat we de hele dag lekker binnen zitten. Hopelijk is het morgen beter …

Naar Bariloche
Als we opstaan is het droog, we gaan dus fietsen. Als we vertrekken is het koud, 3 graden. Een extra jas biedt uitkomst. Na een uurtje komt tegen alle verwachtingen in de zon door. Alles ziet er meteen een stuk beter uit. De route is erg mooi. Eerst een heel stuk langs het meer met mooie uitzichten op de besneeuwde bergen en ski hellingen hier in de buurt. Dan een soort hoogvlakte met een wat kaler landschap maar met veel verschillende kleuren en ook weer bergen op de achtergrond. Het fietsen gaat lekker snel en we zijn op tijd in Bariloche. We komen langs het busstation en kopen meteen een kaartjes voor de bus naar Buenos Aires. Maandag 10 april vertrekken we. We mogen 23 uur in de bus zitten. Daarvoor hebben we dan wel echte slaapstoelen, krijgen we een kussen en dekentje en drie maaltijden. Ook de fietsen kunnen mee. Lijkt allemaal prima geregeld dus.
We zoeken ons vooraf gereserveerde hostel op en dan zit officieel onze fietsreis erop.