We verlaten Olympia en gaan voor een aantal dagen de bergen in. Er staan ons een paar flinke klimmen van 1100 en 1200 meter te wachten. De omgeving is heel anders dan aan de kust maar zeker niet minder mooi. De temperatuur begint al aardig op te lopen. Het klimmen wordt daardoor iedere dag een beetje zwaarder. Tijdens de lunch valt er zomaar een bui uit te lucht. We zitten eerst in een bushokje maar dat is niet bestand tegen de bui. De mevrouw van tegenover wenkt dat we binnen moeten komen. We gaan zitten in de garage met al onze natte spullen. Ze wil eigenlijk dat we binnen komen. Als compensatie brengt ze ons een grote zak met eigen gebakken gemberkoekjes, dat slaan we niet af. Na een uurtje klaart het weer op. Als we die middag door een mooi bergdorpje komen besluiten we om te blijven. Het is er nog rustig, het toeristenseizoen is nog niet begonnen. Afdingen voor een hotelkamer hebben we tot een sport gemaakt. Er volgen nog twee behoorlijk zware dagen voordat we in Sparta op de camping aankomen. Op de camping zijn we amper van de fiets afgestapt als onze Duitse buurman al naar ons toe komt: “zijn jullie op vakantie?!?”. Hij begrijpt werkelijk niet hoe iemand kan verzinnen om vrijwillig met de fiets op vakantie te gaan.

Na Sparta volgt er een zware dag met veel kilometers en nog meer hoogtemeters. We besluiten om te proberen om die in één keer te doen om zo aan de oostkant bij de kust aan te komen. We fietsen dat deel op de dag dat de Alp d’huzes in Frankrijk wordt gereden. Het motiveert wel om te weten dat er nog heel veel anderen zijn die het nog veel zwaarder hebben dan wij. De klim is zwaar en vooral erg heet, zo’n 36 graden en meestal vol in de zon en geen wind. Op de top is een erg mooi dorpje waar we even pauzeren. We dalen af en bij elke bocht wordt de omgeving mooier. Een geweldige afdaling. Ook de kust aan de andere kant is super mooi maar nog steeds zwaar om te fietsen. Het blijft maar klimmen en dalen en het is nog steeds erg warm. We houden een extra rustdag op een mooie camping aan het strand en fietsen via een iets makkelijker weg naar Poros.

Naar Athene
Poros is een eiland net voor de kust. Van hier uit vertrekken de boten naar Athene. We blijven hier een nachtje, in een prachtig hotelletje aan het strand en vertrekken dan voor onze allerlaatste fietsdag. Eerst een uurtje op een super snelle boot. Met een vaartje van 60 km/uur brengt hij ons naar Athene. In de haven van Piraeus komen we aan. Van daar is het nog 12 km naar de Akropolis. Het is nog ochtend dus we doen lekker rustig aan om de stad in te fietsen. Het gebied rondom de Akropolis is groen en vooral erg rustig. Er zijn nog niet zoveel toeristen en we fietsen via een brede weg die alleen door voetgangers wordt gebruikt omhoog. Op een hoogte van 80 m komen we aan bij ons eindpunt: de Akropolis!
Het uitzicht op het gebouw is indrukwekkend en natuurlijk leggen we dat vast met foto’s.

Het zit erop
Onze fietsreis van Rome naar Athene zit erop na 6 landen, 9 veerboten, 2400 km, 30.000 hoogtemeters, 3 lekke banden en 38 fietsdagen.
We hebben erg genoten van de reis. Italië was leuk om in te fietsen, daar was het weer ook lekker. De Balkan was helaas wat te koud maar gelukkig viel lang niet alle regen die was voorspeld. De Balkan is ook zeker een plek om nog een keer terug te gaan. Het zijn mooie landen met geweldige natuur en vriendelijke mensen. Het is voor ons allebei de eerste keer dat we in Griekenland zijn. Het land is meer georganiseerd dan ik gedacht had. Het verkeer houdt goed rekening met fietsers, de mensen zijn vriendelijk en het weer was prima. De eilanden waren mooi en vooral Peloponnesos was geweldig. Alles bij elkaar hebben we nog maar een klein deel van Griekenland gezien. Ook dit is een land om zeker nog vaker terug te komen. We hadden verwacht en horen ook van andere fietsers dat we regelmatig last zouden hebben van loslopende honden maar dat is erg mee gevallen.

We hebben genoten van onze reis en vinden het altijd leuk om jullie mee te nemen met onze verhalen, foto’s en filmpjes. Leuk dat jullie ons weer hebben gevolgd en bedankt voor alle leuke reacties.

Tot een volgende reis
Groeten, Jeannette en Vincent